Sotir Miçi është një qytetar 66-vjeçar, i cili tregon se në momentet e tij më të vështira, përfituan për t’i grabitur shtëpinë.
Ai është i vetëm dhe i pamundur për shkak të gjendjes së vështirë shëndetësore, e për këtë kërkon ndihmën e emisionit Stop.
Z.Sotir kur pësoi një trombozë në këmbë, Elona Saraçi i kërkoi shtëpinë me akt dhurimi, me kushtin që ajo të kujdesej për të deri në fund të jetës. Shtëpia e Sotir Miçit do t’i kalojë në pronësi Elona Saraçit pasi të ketë ndërruar jetë 66-vjeçari.
Pasi Elona mori firmën e dhurimit, e braktisi Sotirin në një moment tepër të vështirë për të, pasi humbi këmbën e majtë për shkak të trombozës. Sot për 66-vjeçarin kujdeset një zotëri i cili preferon të mbetet anonim.
“Zonja më çoi te noteri për të marrë firmën e shtëpisë. Pas 20 ditëve që filloi këmba, unë i thoja po vdes, po s’më dhe firmën aty do vdesësh si qen më tha. Mua nuk më punojnë as duar asgjë, unë dua tamam kujdestare”, shprehet z.Sotir Miçi.
Stop ka shkuar te noterja Valbona Selimi, e cila ka përpiluar kontratën e dhurimit të apartamentit. Ajo thotë se akti i dhurimit është i parevokueshëm, por shtëpia e Sotirit i shkon Elonës pas vdekjes së dhuruesit. Madje ajo thotë se as me gjyq nuk fiton gjë në këtë rast.
Qytetari –Ajo zonja, që është kujdesur për atë, nuk kujdeset më tani, më tregoi një kontratë noterie, që ka bërë këtu tek ty.
Noterja – Ka bërë një kontratë dhurimi. Ja ta shpjegoj unë: po thotë me kushtin, që kjo kontratë do regjistrohet, domethënë, do kalojë pronësia në emër të Elonës në momentin, që ai nuk është më në jetë. Më kupton? Jo më përpara dhe kjo kontratë është regjistruar në hipotekë. Pronar është Sotiri gjithmonë, por do regjistrohet në emër të Elonës në momentin, që ai ndërron jetë.
Qytetari – Elona do t’i shërbente deri në fund të jetës. Mbas bërjes së kësaj kontrate ai ngeli rrugëve.
Noterja –Nuk kujdeset më Elona?
Qytetari – Po!
Noterja –Ligjërisht revokim nuk i bëhet dhurimit, sepse nuk ka sens t’i bësh revokim. Po tani s’e kanë më azilin ato?
Qytetari – Jo s’e kanë më azilin ato.
Noterja – Epo kush kujdeset për të tani?
Qytetari – Tani…
Noterja –Nuk ia paguan ajo, noi kshu..?
Qytetari – Jo, asgjë…
Noterja –Epo të lidhet atëhere me të!
Qytetari – Epo kishte problemin ai, se pësoi një trompozë dhe kishte një gangrenë në këmbë.
Noterja –Epo, se njerzit janë.. e mbaj mend, se kur kam vajtur unë atëhere, ka pas këtë problemin me këmbën.
Qytetari – Epo nuk e çonte në spital ajo, nëqoftëse nuk e bënte kontratën.
Noterja –Ahhh tashi…
Qytetari – Po në gjyq përshembull, po të vemi në gjyq ne, si zgjidhet?
Noterja –Po as me gjyq. Do shpenzosh, nuk do fitosh gjë, more. Do lësh milionat e lekëve me avokat po ti s’… Je i humbur! Më kupton?
Në një telefonatë mes 66-vjeçarit Sotiri Miçi dhe Elona Saraçit, kjo e fundit thotë se do t’i shërbejë “kur t’i shohë veshët pa pasqyrë”.
Elona Saraçi: Kur t’i shohësh veshët pa pasqyrë, atëherë do të vij unë të të shërbej ty. Në rregull? Kur t’i shohësh veshët pa pasqyrë, regjistroje mirë këtë, që të thashë! Të shërbej unë ty, mëngjes, drekë, darkë eee? Unë nuk i shërbej fëmijës tim.
Ndërsa në komunikimin me Stop, Elona pranon të kundërtën.
Elona Saraçi – Dëgjo! Unë kam qenë gjithmonë bashkë me atë, sepse ne kemi qenë gjithmonë në komunikim të vazhdueshëm dhe arsyeja që unë nuk i hap telefonin atij, është komplet e gënjeshtërt, sepse ai gënjen nga fillimi në fund. Dhe ai nuk ka qenë fare në mëshirë të fatit. Po ai zgjodhi ndryshe, të rrinte me një person tjetër, sesa me mua.
Përsa i takon problemit shëndetësor, komisioni i parë i para-tetraplegjisë, nuk i ka dhënë Sotirit status me shoqërues, sepse, sipas tyre, diagnoza e tij nuk e pengon në normalitetin e aktivitetit të përditshëm jetësor
